عشق

ای عشق تو بهترین بهانه

بر لحظه ابری بهارم

ای شاد چو شادمانه عشق

وی باغ بهانه را بهانه

ای چشم تو پر زاشک جانان

از کنج قفس مرا رها کن

با نور دلت دل آشنا کن

من رانده زمیخانه عشقم

من مانده به صهبای الستم